ni : Jessa Faith C. Togonon
All serial killers want to win. They choose victims they can kill successfully.
-Pat Brown
"Flor de mayor" sikat na sikat ang apelyidong ito sa aming nayon. Halos sampung taon na kasing nanunungkulan ang pamilyang ito bilang Mayor, gobernador at kung ano pang sangay sa pulitika. Halos sampung taon na ring uhaw sahustisya ang mga mamamayan dito dahil kung sino ang magkakamaling bumangga ay tiyak na mapapaslang.
Halos sampung taon na rin na walang pagbabago sa aming nayon kumapara sa bahay nilang dati isang palapag lang noon, ngayon ay di magkamayaw sa sobrang taas. Mayroon na rin silang koleksyon ng mga sasakyan dahil lahat na ata ng bagong model ng mercedez benz ay mayroon sila. Sampung taon na pagkukunwari at nakakubli sa takot ang mga mamamayan roon at kung may karumaldumal mang insidente ang nangyayari ay nakatakip lamang ang mga bibig ng lahat ng tao. Walang gustong magsalita, walang gustong makialam, dahil alam nilang iyon ang ikatatapos ng kanilang buhay.
Mahirap na nga, lalo pang humirap. Ito ang ga bagay sa amin na kailanman ay hindi na nagbago. Kung noon ay nag-uulam sila ng tig-isang pirasong tuyo, pagkalipas ng sampung taon ay iyo pa rin. Kulang na lang ay magkaroon ang bawat isa ng sakit sa kidney dahil dito. Kalsada'y lubak-lubak at ang mga daanan ay halos di maaninag pagkagat ng dilim dahil sa wala man lang kahit isang poste ng ilaw. Ngunit sa pamamahay ng Flor de mayor ay nagmumura sa kaliwanagan ang kanilang mansyon at tila wala ng bukas kung magpailaw ng buong bahay. Halos gabi-gabi rin nagkakaroon ng ksiyahan ang buong pamilya at tila ang kahirapan pa sa buong nayon ang kanilang ipinagkakasiyahan.
Nang gabi ding iyon ay sunod-sunod na putok ang narinig ng ibang kabaro na di kalayuan sa pamamahay ng Flor de mayor. Putok na baril ! Oo, iyon nga umalingawngaw sa katahimikan ng gabi. Kinabukasan ay halos limang katao ang natagpuang patay sa bakanteng lote ng Flor de mayor. Ang totoo nyan, mga tauhan ito nila mayor na hindi na maatim ang kalapastanganang ginagawa sa ibang tao. Walang awang tinadtad ng bala ang kaawa-awa nilang katawan, guhit ng latigo sa likod na tila pinahirapan muna ng lubusan bago tuluyang paslangin.
Hanggang ngayon ay duwag pa rin ang buong nayon at walang gustong pag-usapan ang bagay na ito. Takip tenga kahit na mayroon ng naririnig at takip mata kahit na mayroon ng nakikita.Mapang-api, mapaniil, ito ang mga bagay na perpekto sa kanilang pagkatao. Walang mayaw na pagapatay at pagpaslang sa mga mahihirap dahil alam nilang ang kapangyarihan ay taglay nila.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento