NI GRACE JOY MADRONIO
Ako'y si Bayan isang matapat na mamamayan. Nagsusumikap at buong tiyagang inaahon sa hirap ang pamilya. Taon-taon binibigyan ako ng pagkakataon na makapili ng maglilingkod sa bayan. Isang tagapaglingkod na buong lakas at tapat na ibibigay ang lahat para sa bayang pinangakuan.
Ang hanap kong lingkod ay ASO at di PUSA.
Isang aso, dahil alam nito kung sino ang totoo nitong amo. Ang bayan. ang nagsisilbing amo nito, tawagin man ng ibang tao babalik pa rin ito sa kanyang amo. Ganyan din naman ang pusa bumabalik sa kanyang amo, kaya nga lang, iba-iba ang kanyang amo dahil kung sino ang nagpapakain sa kanya ng mas madami at mas masarap, lagi nya itong babalik-balikan at tinuturing na amo. Hindi ba't parang mga lingkod ng bayan, na kung sino ang nagbibigay sa kanila ng mas malaki doon sila sumusunod.
Aso ang lingkod ko dahil pagtinawag ko ang kanyang pangalan tiyak na siya'y lalapit at buong galak na parang sinasabi "Ano po ang mapaglilingkod ko?" parang yung gusto kong iboto, yung tipong pagdumaing ako sa kanya, handa syang tumulong. Hindi parang pusa na kailangan panglambingin para lumapit. Kung minsan naman ay susungitan ka pa na para bang walang narinig.
Ayoko ng lingkod na pusa pagkat pagwala ka nang maipakain bigla na lang silang mawawala. Mas mabuti pa rin ang aso sapagkat sa hirap at ginhawa ika'y sasamahan. Lamang pa rin ang aso sa paglilingkod dahil pag may nanakit sa akin sa harap nya alam kong ipagtatanggol niya ako, di gaya ng pusa na walang pakialam kahit patayin mo pa ako sa harap niya. Pansinin mo lalambingin ka lang ng pusa at magpapaikt-ikot sa paa paggutom na sila. Isa yan sa ayaw kong lingkod ng bayan yung pag may kailangan lang sayo saka lang lalambing-lambing.
May libro nga akong nabasa na ang sabi ng pusa, "pinapakain mo ako at inaalagaan siguro ako ang boss." sabi naman ng Aso, "pinapakain mo ako at inaalagaan siguro ikaw ang boss ko." Ang totoong lingkod ng bayan ay yaong tapat at di ka pababayaan, kaya ako si Bayan at ang lingkod ko'y Aso at di Pusa.
Di naman umaalis pusa ko dahil wala pagkain. Kasi ako. Bilang ako sa bahay lagi ko sya binibigyan. Almusal darating sya at ako magbibigay. Lunch. Dinner. Kung minsan di man mabigay. Pero atleast in 1 day makakain sya. Kasi in 1 day minsan once sya darating. Tapos ubos narin almusal o tanghalian. Wala din kasi me sa bahay ng mga ganun oras. Pero still siya stay parin bahay. Kain tapos labas. Yun nga lang tama din sinabi mo. Na hurt ako. (Atleast alam ko na san man pusa.. mabubuhay sya. Naway okay lang sya san man sya. Kasi ako gawan man ako ng masmaa ng pusa ko. Sungitan. Makagat
TumugonBurahinStill love ko parin sya... now wala pa siya 9days na. Kaya nung nabasa ko ito article mo. Nakaluwag ng ilan timbang ng pag alala ko sa pusa) sbay din kami kain. Sa mesa hehe.
Tama nga di sila tapat. Pero not 100 percent. Kasi naalala parin nya lumapit sa taong mahal siya. Gusto siya. At sanay na nag papakain sa kanya. Pero yun nga baka siya boss natin. Kasi ang nakaka hurt pa. Need pa sya lambingin or kung sino nagpapakain sa kanya doon siya
Pero sobra sobra na pag aalaga ko sa kanya. Sa pag gamot ng sugat nya mismo. Ako nag lalagay sa sugat. Nag papainom..ramdam kaya nila ung effort natin?
Di naman umaalis pusa ko dahil wala pagkain. Kasi ako. Bilang ako sa bahay lagi ko sya binibigyan. Almusal darating sya at ako magbibigay. Lunch. Dinner. Kung minsan di man mabigay. Pero atleast in 1 day makakain sya. Kasi in 1 day minsan once sya darating. Tapos ubos narin almusal o tanghalian. Wala din kasi me sa bahay ng mga ganun oras. Pero still siya stay parin bahay. Kain tapos labas. Yun nga lang tama din sinabi mo. Na hurt ako. (Atleast alam ko na san man pusa.. mabubuhay sya. Naway okay lang sya san man sya. Kasi ako gawan man ako ng masmaa ng pusa ko. Sungitan. Makagat
TumugonBurahinStill love ko parin sya... now wala pa siya 9days na. Kaya nung nabasa ko ito article mo. Nakaluwag ng ilan timbang ng pag alala ko sa pusa) sbay din kami kain. Sa mesa hehe.
Tama nga di sila tapat. Pero not 100 percent. Kasi naalala parin nya lumapit sa taong mahal siya. Gusto siya. At sanay na nag papakain sa kanya. Pero yun nga baka siya boss natin. Kasi ang nakaka hurt pa. Need pa sya lambingin or kung sino nagpapakain sa kanya doon siya
Pero sobra sobra na pag aalaga ko sa kanya. Sa pag gamot ng sugat nya mismo. Ako nag lalagay sa sugat. Nag papainom..ramdam kaya nila ung effort natin?